Nu een van mijn beste vriendinnen Sofie gisteren vertrokken is naar Paraguay begint ook mijn vertrek naar Peru steeds dichter en dichter te komen. De vrienden die ik afgelopen maanden heb leren kennen in comité Brugge zijn momenteel allemaal druk bezig met de laatste voorbereidingen en het aftellen kan nu ook voor mij beginnen. Als ik goed kan tellen zit ik over zes weken al op Peruaanse bodem. Gelukkig heb ik eerst nog een leuke en drukke maand augustus voor de boeg. Mijn vertrek is trouwens niet de enige grote verandering bij ons thuis! Over drie weken krijgen we er immers een nieuw gezinslid bij! Op 19 augustus komt mijn Argentijns broer Juan van 16 toe in België. Gedurende een volledig schooljaar zal hij het lege plekje in ons huis opvullen. Mijn slaapkamer zal dus getransformeerd worden in een tienerjongenskamer en mijn ouders zullen mij, dankzij de aanwezigheid van Juan, hopelijk helemaal kunnen loslaten want ze zullen hun handen binnenkort vol hebben met hem. Ik kijk in ieder geval erg uit naar zijn komst! :D. Eergisteren kreeg ik mijn laatste spuitje, nu enkel nog pilletjes tegen buiktyfus en ik kan (hopelijk) veilig naar Piura vertrekken, de stad waar ik hoogstwaarschijnlijk een jaar zal verblijven vanaf september. Ik zal al zeker niet veel kou moeten lijden want Piura is gelegen net boven de Sechura-woestijn (de minimumtemperatuur ‘s nachts bedraagt een slordige 15°!) en mijn regenjas mag ik ook thuislaten want het regent er eigenlijk nooit, enkel wanneer ‘el nino’ toeslaat… De keerzijde van de medaille is dan wel dat er in dit gebied veel ‘mosquitos’ rondfladderen met het bijhorende risico op malaria. Ik heb dus veiligheidshalve alvast een voorraadje malariapillen ingeslagen. Een geïmpregneerd muskietennet en een muggenwerende melk zijn dan ook onmisbare attributen voor mijn koffertje. Dat mag trouwens niet meer dan 20 kilo wegen, dus dat wordt ook nog heel hard wikken en wegen wat wel en wat niet mee mag. Sowieso zal ik jullie iets laten weten als ik nieuws verneem over mijn gastfamilie!
