De laatste loodjes...

Morgen is het zover! De dag waar ik zolang naar heb uitgekeken staat nu recht voor de deur. De koffers zijn bijna gepakt en we (mijn mama en ik) rushen nog naar alle kanten om alles in gereedheid te brengen voor morgen. De afgelopen weken waren nogal hektisch. Op 22 augustus werd ons gezin van 3 personen uitgebreid naar 4 met mijn Argentijnse gastbroer van zestien, die de exotische naam "Juan Andres Bessega" draagt. De dag na zijn aankomst moest deze brave jongen al op scholenbezoek en stond hij voor de aartsmoeilijke beslissing om er -volgens hem- de beste uit te kiezen. Na twee slapeloze nachten viel de beslissing uiteindelijk toch op de sportschool in Brugge (VHSI) waar hij elke dag met de trein naartoe moet. Geen probleem voor mijn broer, want een veel gehoorde uitspraak van hem is "I like the train". Hetzelfde geldt voor de regen.Hoelang hij nog gaat volhouden om uitgerekend deze twee hatelijke dingen te 'liken' is mij een raadsel. Lang zal dit volgens mij in ieder geval niet meer duren:). Nog geen zes dagen na zijn aankomst in België was het groot feest met een party om U tegen te zeggen. We hadden dan ook redenen genoeg om te feesten: verwelkoming van Juan, afscheid voor mezelf en mijn 18e verjaardag! Eigenlijk heb ik amper de tijd gehad om er bij stil te staan wat me het komende jaar allemaal te wachten staat. 't Was een zomer met een volgeboekte agenda, maar absoluut een zomer om nooit meer te vergeten! Heel wat mensen hebben hiertoe hun steentje bijgedragen, maar vooral het vermelden waard zijn toch wel: Nicolas; die mij een paar uiterst liefdevolle maanden heeft bezorgd. Florence, Jakobe, Margaux en Sofie die ook na dit jaar nog steeds mijn beste vriendinnen zullen zijn en last but not least: mijn mama en papa die mij deze fantastische kans willen geven!!! Het spreekt natuurlijk voor zich dat mijn lijstje allesbehalve compleet is want ik zal jullie allemaal ongelooflijk hard missen! Tot zover mijn laaste blogbericht op Belgische bodem! Op naar Peru :)